Retrograde ถอยหลังเข้าคลอง เรื่องราวที่โลกรู้ดี

“ถอยหลังเข้าคลอง” เป็นเรื่องเกี่ยวกับหลายสิ่ง แต่จริงๆ เกี่ยวกับใบหน้า กล้องยังคงติดอยู่บนใบหน้า ปล่อยให้การแสดงความทุกข์ทรมาน ความตึงเครียด ประหม่า และความสิ้นหวังหยั่งรากลึกลงไป ที่นี่มีเรื่องราวมากมาย

“ถอยหลังเข้าคลอง” ให้รายละเอียดเกี่ยวกับการถอนกองกำลังอเมริกันออกจากอัฟกานิสถานในปี 2564 หลังจากสงครามและ/หรือการยึดครองยาวนานเกือบ 20 ปี “ถอยหลังเข้าคลอง” เป็นภาพยนตร์ที่โศกเศร้าอย่างสุดซึ้ง และเหตุใดจึงให้ความสำคัญกับมนุษย์ จักรวรรดิเดินทัพผ่านประวัติศาสตร์และมนุษย์แต่ละคนต้องชดใช้ ชาวอัฟกานิสถานต้องจ่ายราคาครั้งแล้วครั้งเล่า

ภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายทำในช่วงหลายเดือนหลังการถอนตัวของสหรัฐฯ ผู้อำนวยการ Matthew Heineman และทีมงานของเขาฝังลึกอยู่ในสถานการณ์ โดยสามารถเข้าถึงทุกการประชุมส่วนตัว การสนทนา และการเดินทางกับกองทัพอัฟกานิสถานบนท้องถนน บนฐานทัพ ในเฮลิคอปเตอร์

และรถหุ้มเกราะที่ระดมยิงเข้ามา ภาพยนตร์เรื่องนี้เริ่มต้นด้วยโครงกระดูกของลูกเรือ Green Berets ที่ค่าย Shorab ในจังหวัด Helmand โดยเข้าใจว่าเวลาของพวกเขากำลังจะสิ้นสุดลง ไม่มีใครอยากไป คนที่อยู่บนพื้นดินมักจะมีความคิดที่ดีกว่าเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวอชิงตัน

คนเหล่านี้อยู่ในอัฟกานิสถานมาหลายปีแล้ว ทำงานร่วมกับกองทัพอัฟกานิสถาน ฝึกฝนพวกเขา ด้วยความหวังที่จะยึดกลุ่มตอลิบานคืน มีความใกล้ชิดระหว่างกลุ่มกรีนเบเร่ต์กับกลุ่มชาวอัฟกานิสถาน แต่ก็มีการแบ่งแยกเช่นกัน พลวัตของพลังไม่สมดุลและทุกคนก็รู้สึกได้

ความหวังสำหรับอนาคตอยู่บนบ่าของชายคนหนึ่ง ซามี ซาดัต ผู้บัญชาการกองทัพอัฟกานิสถาน และถือเป็นวีรบุรุษ เขามีชื่อเสียงในประเทศของเขาและผู้ติดตามของเขาก็จงรักภักดี เขายังมีเป้าหมายขนาดใหญ่ที่ด้านหลังของเขา เมื่อชาวอเมริกันออกไป เขาถูกหมายหัวให้ประหารชีวิต

หากเขาถูกจับได้ ครอบครัวของเขากำลังตกอยู่ในอันตราย หลังจากการถอนตัวของชาวอเมริกัน เขายังคงต่อสู้ต่อไป และไฮเนแมนอยู่ที่นั่นเพื่อเป็นสักขีพยาน: การประชุมที่น่ากังวลเกี่ยวกับกระสุน

การฝึกอบรม เมืองต่างๆ ที่ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของตอลิบาน คาบูลถูกคุกคาม การยึดเกาะลัชการ์กาห์ภายใต้การคุกคามที่ใกล้เข้ามา ทุกการสนทนามีความรู้สึกเหมือนจบเกม พวกเขาอยู่ภายใต้การปิดล้อม พวกเขาไม่สามารถยับยั้งคลื่นตาลีบันได้ 

ซาดัตเป็นบุคคลที่น่าสนใจอย่างแท้จริง

คล้ายกับประธานาธิบดีของยูเครน โวโลดีมีร์ เซเลนสกี้ ซึ่งการดำรงอยู่ของเขาเป็นที่มาของความหวังและความกล้าหาญแก่ประชาชนของเขา Zelenskyy (เพิ่งได้รับการขนานนามว่าเป็นบุคคลแห่งปีของนิตยสาร Time)

เข้าใจถึงพลังเชิงสัญลักษณ์ของเขาและรวมเข้ากับวิดีโอ Instagram Live ของเขา ฯลฯ เขาเป็นผู้นำ Sadat แบกน้ำหนักที่มีความสำคัญเชิงสัญลักษณ์ไว้บนบ่าของเขา เขาเป็นคนเดียวที่จัดระเบียบคนของเขา คนเดียวที่มีอำนาจเพียงพอ (ทางอารมณ์และจิตใจ) ที่จะกระตุ้นให้คนของเขาอดทนและจดจำสิ่งที่พวกเขาต่อสู้เพื่อ

แต่เมื่อถึงจุดๆ หนึ่ง การต่อสู้ก็จบลง มันจะถูกเนรเทศต่อไป แต่นี่เป็นโศกนาฏกรรมของผู้คนนับล้าน Sadat แสดงความคิดเห็นที่น่ากลัว: “ฉันทิ้งวิญญาณไว้ที่นั่น ฉันกำลังเดินอยู่ในภาชนะที่ว่างเปล่า”

“ถอยหลังเข้าคลอง” เป็นศัพท์ทางทหารอย่างเป็นทางการสำหรับกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการย้ายฐานทัพ การถอนกำลังออกจากดินแดน การล่าถอยแบบออกนอกหน้า ภาษาราชการอธิบายการถอยหลังเข้าคลองว่าเป็น “การเคลื่อนไหวอย่างมีระเบียบเพื่อออกห่างจากศัตรู”

และนั่นคือสิ่งที่ไฮเนแมนจับภาพได้ ในฉากหลอนๆ ที่แสดงให้เห็นหน่วยกองกำลังพิเศษกำลังเผาเอกสารและแผนที่ที่พิมพ์ออกมา ลบคอมพิวเตอร์ ลดการมีอยู่จนเหลือศูนย์ และไม่ทิ้งอะไรไว้เบื้องหลัง (นี่คือบทความที่น่าสนใจเกี่ยวกับขนาดของการดำเนินการถอยหลังเข้าคลองในอัฟกานิสถาน)

แน่นอนว่าการถอยหลังเข้าคลองมีความหมายเชิงสัญลักษณ์ทางโหราศาสตร์ ซึ่งยากที่จะหลีกเลี่ยงเมื่อพบเห็นความโกลาหลและความตื่นตระหนกที่ปะทุขึ้นเมื่อชาวอเมริกันเริ่มปฏิบัติการถอยหลังเข้าคลอง

ฉากที่สนามบินคาบูลขึ้นหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ทั่วโลก ภาพในสารคดีน่ากลัวและสะเทือนใจ บทประพันธ์ของ H. Scott Salinas โศกเศร้า สง่างาม และ ไม่ต้องพูดถึง เศร้าอย่างยิ่ง เมื่อจับคู่กับใบหน้าของผู้หญิง ผู้ชาย และเด็ก ที่ซึ่งความประหม่าและความสิ้นหวังแทบจะปรากฏอยู่บนผิวหนัง จะรู้สึกถึงน้ำหนักทั้งหมดของหายนะที่แผ่ออกมา

ไฮเนแมนถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้ร่วมกับทิโมธี กรูซซาและโอลิเวียร์ ซาร์บิล และการเข้าถึงที่พวกเขาทำได้นั้นไม่ธรรมดา นี่เป็นเรื่องที่ซับซ้อนและแตกแยกอย่างมาก ไฮน์แมนไม่บรรยาย เขาโฟกัสที่ผู้คน ซาดัต เพื่อนร่วมงานหมวกเบเรต์สีเขียว ผู้ชายของซาดัต หลายคนเอาแต่จ้องมองซาดัตอย่างทำอะไรไม่ถูก

มองหาเขาเพื่อดูว่าพวกเขาควรทำอะไรต่อไป มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ซาดัตและคนของเขาถูกขังอยู่ในบริเวณหนึ่ง อากาศเต็มไปด้วยเสียงปืน กลุ่มตอลิบานอยู่ที่นั่นจริงๆ และทหารคนหนึ่งตาโตเป็นประกายกล่าวว่า “สถานการณ์เลวร้ายลง พวกเราทำอะไร?” ไม่มีคำตอบจริงๆ

“คุณเกิดในช่วงที่สงครามนี้เริ่มต้นขึ้นหรือเปล่า” หมวกเบเร่ต์สีเขียวล้อเลียนทหารหนุ่มชาวอัฟกานิสถาน ทหารคนนั้นหัวเราะ มันเป็นเรื่องตลกเพราะเดิมพันสูง และสถานการณ์ก็ไร้สาระและสิ้นหวัง หมวกเบเร่ต์สีเขียวกำลังพูดอย่างชัดเจนและทำงานร่วมกับชาวอัฟกันมานานหลายปี

ความสนิทสนมระหว่างผู้ชายเป็นหนึ่งในสิ่งที่โดดเด่นที่สุดเกี่ยวกับ “ถอยหลังเข้าคลอง” เมื่อพิจารณาถึงความพยายามที่ล้มเหลวของจักรวรรดิในการ “ปราบ” อัฟกานิสถานตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องที่คาดไม่ถึง แต่ก็ยากที่จะหลีกเลี่ยงผลกระทบ และความหายนะก็ยังน่าสลดใจ

ภาพยนตร์เรื่องนี้ปิดฉากลงด้วยช็อตยาวเหยียดของผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งถูกกดไว้กับรั้วเชื่อมโยงโซ่ จ้องมองไปที่ทหารอเมริกันด้วยความรู้สึกสูญเสีย ความหวาดกลัว และความระมัดระวังสูงที่ส่องประกายบนใบหน้าของเธอโดยไร้คำพูด

เชื่อมโยงการโคลสอัพของใบหน้าทุกใบหน้า ไม่ว่าจะเป็นใบหน้าชาวอัฟกานิสถานหรือใบหน้าชาวอเมริกัน/ออสเตรเลีย/อังกฤษ—และโศกนาฏกรรมทั้งหมดก็อยู่ที่นั่น คุณไม่จำเป็นต้องมีบทสนทนาด้วยซ้ำ

 

ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : aisraelim.com